Etnik Brruti dhe loja e dyfishtë: Tradhton Kosovën, por s’guxon ta pranojë hapur

Futbolli është më shumë sesa një lojë – është identitet, përkatësi dhe një reflektim i vlerave të një kombi. Kombëtarja e Kosovës nuk është thjesht një ekip sportiv, por një histori suksesi e ndërtuar mbi sakrificën dhe përpjekjet e një shteti të ri për t’u bërë pjesë e arenës ndërkombëtare. Përfaqësimi i Kosovës në futboll nuk është vetëm një çështje zgjedhjeje, por një nder. Dhe ky nder, për disa, duket se nuk vlen sa një pasaportë.

Rasti i Etnik Brrutit nuk është thjesht një largim i zakonshëm i një lojtari nga një kombëtare në tjetrën – është një skemë e pastër përfitimi personal, e ndihmuar nga politika e pasaportave të Shqipërisë dhe nga një mentalitet tregtar që e trajton përfaqësimin e një shteti si një kartë transferimi. Dikush që ka mbajtur shiritin e kapitenit te Kosova U21, dikush që është rritur dhe promovuar nga ky shtet, sot kërkon ta braktisë atë për një pasaportë që do ta ndihmojë të transferohet më lehtë në klube italiane apo ruse.

Por ajo që e bën këtë çështje edhe më shqetësuese është se ky largim nuk po ndodh në heshtje, por me një përpjekje të hapur për të manipuluar opinionin publik.

Brruti, pasi ka marrë ftesën nga Shqipëria dhe tashmë është pajtuar me këtë kalim, përpiqet të shtiret sikur nuk ka marrë ende një vendim përfundimtar. Kjo është një taktikë tipike e një lojtari që dëshiron të kalojë në anën tjetër, por pa përballuar pasojat morale të tradhtisë së tij.

Kosova nuk mund të jetë trampolinë për lojtarët pa dinjitet

Në një kohë kur Kosova po lufton për të ndërtuar një ekip konkurrues në arenën ndërkombëtare, lojtarët që largohen për arsye egoiste dëmtojnë jo vetëm kombëtaren, por edhe vetë imazhin e sportit kosovar. Nëse një lojtar dëshiron të luajë për Shqipërinë, ai duhet ta bëjë këtë që në fillim – jo të shfrytëzojë Kosovën për t’u ngritur dhe pastaj ta braktisë atë kur i shfaqet një ofertë më e mirë.

A mund ta imagjinojmë një kombëtare të fortë, kur ata që duhet ta mbajnë në këmbë janë të gatshëm ta braktisin për interesat e tyre personale? A mund ta ndërtojmë një ekip të respektuar kur shohim se ata që kanë marrë më shumë besim e mundësi janë të parët që e kthejnë shpinën? Kosova nuk është një klub futbolli, ku lojtarët vijnë e ikin sipas interesave – është një shtet që kërkon përkushtim, dhe nëse dikush nuk e ndjen këtë përkushtim, atëherë le të largohet pa hipokrizi.

Mesazhi i gabuar për diasporën dhe talentet e rinj

Mbi të gjitha, ky precedent është një goditje për shqiptarët e diasporës, për të rinjtë që janë rritur jashtë Kosovës, por me krenari e mbajnë atë në zemër. Si mund të motivohet një djalë apo një vajzë shqiptare në Zvicër, Gjermani apo Suedi të luajë për Kosovën, kur sheh se një lojtar që ka lindur dhe është rritur në këtë vend e tradhton atë për një pasaportë të dytë?

Për më tepër, ky është një ofendim për të gjithë ata futbollistë të talentuar nga Presheva, Bujanoci dhe Medvegja, të cilët ende nuk kanë një mundësi për të përfaqësuar Kosovën apo Shqipërinë për shkak të bllokadës që u bën Serbia. Ndërsa këta të rinj ëndërrojnë të kenë një shans për të përfaqësuar flamurin shqiptar, një lojtar që ka pasur çdo mundësi për ta bërë këtë e shet atë për një të ardhme më të sigurt.

Shqipëria dhe politika e pasaportave: Një dëm i drejtpërdrejtë ndaj Kosovës

Kjo praktikë e dhënies së pasaportave për lojtarët e Kosovës ka hapur një plagë tjetër: A është Shqipëria e vetëdijshme për dëmin që po i bën Kosovës me këtë politikë? Shteti shqiptar, i cili e ka detyrim kushtetues të ndihmojë shqiptarët jashtë kufijve të tij, në fakt po ndihmon në rrënimin e Kosovës si shtet sportiv dhe ndërkombëtar.

Si ka mundësi që Shqipëria jep pasaporta për futbollistët që dëshirojnë të largohen nga Kosova, por refuzon të ndihmojë gazetarët nga Presheva dhe shqiptarët e rrezikuar nga Serbia? Nëse ka një strategji për të ndihmuar shqiptarët jashtë Shqipërisë, atëherë ajo duhet të zbatohet në mënyrë të drejtë dhe në funksion të interesit kombëtar – jo për të dëmtuar Kosovën në një fushë ku ajo po përpiqet të qëndrojë e fortë.

Kosova ka nevojë për ata që e respektojnë fanellën e saj

Kjo histori nuk ka të bëjë vetëm me një futbollist që largohet. Ka të bëjë me një sistem të tërë që e trajton përfaqësimin e Kosovës si një treg lojtarësh. Kosova duhet të marrë masa serioze për të ndalur këtë dukuri dhe për të ndërtuar një ekip me ata që e respektojnë atë me zemër.

Në fund të fundit, Kosova ka nevojë për lojtarë që e ndjejnë flamurin, jo për ata që e përdorin si një mjet për të ecur përpara. Ata që nuk e respektojnë këtë fanellë nuk kanë vend në këtë kombëtare, dhe për ta është më mirë që largohen sa më shpejt. Kosova është ndërtuar mbi besnikërinë dhe përkushtimin – dhe ata që nuk i kanë këto vlera, nuk e meritojnë atë. /presheva jone/